Cinlerin ve insanların ”yaratılış hikmeti” nedir?

Allahü Teâlâ, insanı yokluktan varlık alemine çıkardı. Eşref-i Mahlukat: Yaratılmışların en şereflisi kıldı. İnsanı yaşatacak bir ruh, ruhuna da belirli bir vakte kadar ömür sürdürebileceği bir beden ve bir dünya verdi. İnsanı dünya nimetleriyle rızıklandırdı. İnsana eşler, eşlere de çocuklar nasip etti. İnsan yaşamı boyunca özgür iradesi ve kendi seçimleriyle; öfke, korku, tiksinme, şaşkınlık, mutluluk ve üzüntü duygularını yaşadı. Yaşama arzusu ve dünyevi sevgisini çoğaldı. İnsan, yaratılış gayesini ve yaratıcının yanındaki kıymetini unuttu. Allahü teâlâ yeryüzünde halife kıldığı insanları ne için yarattığını şöyle buyurdu: ''Ben cinleri ve insanları bana ibadet (kulluk) etsinler diye yarattım.'

Rıfat Şentürk

Allahü Teâlâ insana akıl, fikir, hayal gibi manevi değeri olan duygular verdi. Böylece insan yaratılış sebebini sorguluyor. Allah der ki: ‘Ben cinleri ve insanları bana ibadet etsinler diye yarattım.” İnsanları; iyi ve kötü işlerle imtihan eden, yaşamı ve ölümü takdir eden, yaratan, kainatta bütün mülkü ve hakimiyeti kendisinde bulduran, eşi ve benzeri olmayan Allah’tır. O’nun şanı yüceler yücesidir. O her şeye kadirdir. Şüphesiz her canlı bir gün ölümü tadacaktır. İnsanlar bu dünya hayatında yaptıkları hayır ve şer amellerin karşılığını mutlaka eksiksiz, tastamam Allah katında görecektir. İyi bilin ki, bu dünya hayatı, aldatıcı menfaatten başka bir yer değildir.

Şüphesiz insan, gözlerinin gördüğü ve görmediği, bildiği ve bilmediği her şeyin bir ölümü olduğunu bilerek yaşar ve yaşlanır. İnsan, ömrü boyunca ölümü hatırlamak istemez. Sürekli dünyevi işler içinde amel eder. Gerçek şu ki: ”Ölüm yeniden dirilmektir.” Hz. Muhammed Aleyhissalatu vesselam bir hadisi şerifinde şöyle buyurur: “Eğer siz, lezzetleri yok eden ölümü ansaydınız, bu kadar çok konuşmazdınız. O lezzetleri yıkanı çokça anın! Kabir, insana cennet bahçelerinden bir bahçedir ya da cehennem çukurlarından bir çukurdur.”

ETİKETLER